« نورٌ عَلی نوری »

ب ببخشنگاهترا ،کهمی کندآرام

این قلبپُردردرا،سیّدعلی آقام

خ خندیدنَت عشق است ، وقتی که می خندی

آقابخندآقا ،لبخندتُمی خوام

ش شمعی و پروانه ، از چه تو می رنجی!؟

ازدستمن شاید،از دست این کارام

ا اهلیِ تو کردم ،این جان و این تن را

هر چیتومی خواهی!نهاینکه من می خوام

ی یکبارتورادیدم،لرزهبه پام افتاد

بغضمشکستانگار، ابریشدن چشمام

ش شوریده حالم چون، دیدمرخ ماهت

نورٌعَلینوری، خوب شدهمهدردام